Σήμερα ( 21η Απριλίου ), σιωπώ...
όχι γιατί δεν έχω να πω κάτι.
Σιωπώ, γιατί δεν φτάνουν τα λόγια για να εκφράσω αυτά που εγώ και τόσα άλλα παιδιά, εκείνης της ημέρας, αισθανθήκαμε, όταν μας στέρησαν τους πατεράδες μας !
Όταν μας περιόρισαν το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησής μας !
Όταν, μαθητής τότε της β' γυμνασίου, επιστρέφοντας, μετά της διακοπές του Πάσχα, ο γυμνασιάρχης μου απαίτησε να απαρνηθώ τον πατέρα !
Δεν τους συγχωρώ !
Τους αντιπαλεύω !