Σύριος καλλιτέχνης ζωγραφίζει τους ηγέτες του κόσμου ως φτωχούς και πρόσφυγες ΦΩΤΟ.

Σύρος καλλιτέχνης ζωγραφίζει τους ηγέτες του κόσμου ως φτωχούς και πρόσφυγες!

Ομπάμα, Πούτιν, Κάμερον στην ουρά για το συσσίτιο. Οι ηγέτες του κόσμου στην ουρά για το συσσίτιο… Με ένα άδειο πιάτο στο χέρι κι ένα ακόμη πιο άδειο βλέμμα στο πρόσωπο. Πίσω από τα παιδιά που λιμοκτονούν είτε στην Αφρική είτε στο Χαλέπι. Πίσω κι από τον ίδιο τον ζωγράφο.

 Είναι ένα έργο του Abdalla Al Omari, του Σύρου ζωγράφου που αντιστρέφει τους ρόλoυς στα έργα του.

Ο Obama άστεγος… Ο Putin επαίτης… Ο Trump πρόσφυγας… Ο Najad πολιτικός κρατούμενος… Ο Cameron  μεθυσμένος χουλιγκάνος… Oι πολιτικοί ηγέτες που κρατούν τις ζωές των ανθρώπων στα χέρια τους, όπως τους φαντάζεται ο Abdalla Al Omari, στη έκθεσή του με τίτλο: The Vulnerability Series.

Ζωγραφική, performance και video art  είναι οι τέχνες του Abdalla Al Omari που γεννήθηκε στη Δαμασκό το 1986, σπούδασε παράλληλα Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού και Ζωγραφική στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών Adham Ismail αποφοιτώντας ταυτόχρονα το 2009 και από τις δύο σχολές.

Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις σε Dubai, Παρίσι, Λος Άντζελες, Βηρυττό, Λονδίνο, Βερολίνο και φυσικά στη Δαμασκό.

Την περίοδο 2011 έως 2013 ζωγράφισε τα παιδιά του πολέμου και τώρα, στα πρόσφατα έργα του, φέρνει τους ισχυρούς του κόσμου σε αδύναμη θέση.

Στους ρόλους που φέρνουν οι ίδιοι τους απλούς πολίτες των λαών τους.

Απ' το κακό στο χειρότερο. Συνεργασία Μαρινάκη - Βαρδινογιάννη - Αλαφούζου

Μια επιχειρηματική συνεργασία που θα διαφοροποιήσει τα δεδομένα σε πολιτικό, ενημερωτικό αλλά και κοινωνικό γενικότερα επίπεδο βρίσκεται προ των πυλών, καθώς Γιάννης Βαρδινογιάννης, Γιάννης Αλαφούζος και Βαγγέλης Μαρινάκης σχεδιάσουν συμπόρευση στο χώρο των μίντια.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», έχουν ξεκινήσει συζητήσεις ανάμεσα στις οικογένειες Βαρδινογιάννη και Αλαφούζου σχετικά με την προοπτική συνεργασίας των δύο καναλιών που έχουν στην ιδιοκτησία τους, το Star και το ΣΚΑΪ αντίστοιχα. Οι δύο επιχειρηματίες επιθυμούν να περιορίζουν τα έξοδα λειτουργίας των δύο καναλιών, για το λόγο αυτό έχει πέσει στο τραπέζι το ενδεχόμενο αυτό.

Μάλιστα, γίνεται λόγος για αμοιβαία παραχώρηση μετοχών από τον ένα επιχειρηματία στον άλλον που θα φτάνει το 49% του συνολικού κεφαλαίου.

Ειδικότερα, ο Γιάννης Βαρδή Βαρδινογιάννης θα παραχωρήσει το 49% του STAR και ο Γιάννης Αλαφούζος ίδιο ποσοστό του ΣΚΑΪ. Για να υλοποιηθεί το κοινοπρακτικό σχήμα, η πλευρά Βαρδινογιάννη θα εισφέρει ένα ποσό σε μετρητά -υπολογίζεται περί τα 10 εκατομμύρια ευρώ- καθώς και ένα μέρος- πιθανότατα 17.5%- από τις μετοχές που κατέχει στο Mega.

Στο σημείο αυτό εμφανίζεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης, κάτοχος του 22.11% του Mega μετά και την πρόσφατη εξαγορά του Δημοσιογραφικού Ομίλου Λαμπράκη (ΔΟΛ), o οποίος εφόσον το σενάριο ευοδωθεί θα έχει στο «Μεγάλο Κανάλι» συνεργάτες το Γιάννη Αλαφούζο και Γιάννη Βαρδινογιάννη, σε μια κοινοπραξία με ευρωπαϊκά πρότυπα.

Το Mega αν και το τελευταίο χρονικό διάστημα υπολειτουργεί, εξακολουθεί να έχει έσοδα και εφόσον η κοινοπραξία υλοποιηθεί πιθανώς να επαναλειτουργήσει από το φθινόπωρο, αλλά και σε κάθε περίπτωση πριν το νέο έτος.

Βεβαίως, στην υπόθεση του Mega εκκρεμεί η ένσταση από την πλευρά του Ιβάν Σαββίδη όσον αφορά τον πλειστηριασμό της εξαγοράς του ΔΟΛ, στον οποίο ανήκει το 22.11% των μετοχών του Mega και η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί εντός των προσεχών εβδομάδων.

Η ενδεχόμενη αυτή συμμαχία θα σημάνει και τροποποίηση του χώρου των μίντια, καθώς αφενός ο ΣΚΑΪ θα αποκτήσει περισσότερο ψυχαγωγικό χαρακτήρα, αφετέρου το STAR θα κάνει στροφή και σε ειδησεογραφικό πρόγραμμα, με το σενάριο συστέγασης των δύο καναλιών να εξετάζεται. Αν συμβεί αυτό, στο κτήριο που στεγάζει σήμερα το STAR και το οποίο βρίσκεται επί της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας, θα φιλοξενηθεί το ειδησεογραφικό κομμάτι των τριών τηλεοπτικών σταθμών.

Παράλληλα, τα τρία κανάλια δε θα χρειάζεται να έχουν τρία διαφορετικά συνεργεία για την παραγωγή δελτίου ειδήσεων, αλλά αντιθέτως θα υπάρχει η συνεργασία αυτή. Μάλιστα, στο πλαίσιο των περικοπών στα λειτουργικά έξοδα των καναλιών αναμένεται περιορισμός του αριθμού των εργαζομένων στο τεχνικό προσωπικό.

Εξάλλου, ήδη έχει μειωθεί το νούμερο αυτό στο STAR σε μια γενικότερη προσπάθεια οικονομίας κλίμακος.

Κυρίως όμως, πρόκειται για μια συνεργασία που θα προκαλέσει «σεισμικού χαρακτήρα αλλαγές και δονήσεις» όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, που δε θα αφήσουν ανεπηρέαστο κανένα τομέα της κοινωνικής ζωής.

πηγή: parapolitikaargolida.gr

Οι Γερμανικές Τράπεζες, μέσω Φούχτελ, αλώνουν της Πελοπόννησο

Η Πελοπόννησος θα αποτελέσει, όπως όλα δείχνουν, τον δίαυλο που αναζητεί επίµονα τα τελευταία χρόνια η Γερµανία για να διεισδύσει στο ελληνικό τραπεζικό σύστηµα και στα ελληνικά κεφάλαια. Προς την κατεύθυνση αυτή δείχνει η πολιτική συµφωνία που υπεγράφη στις αρχές Μαΐου για επέκταση του δικτύου γερµανικών συνεταιριστικών τραπεζών Sparkasse στην Πελοπόννησο, παρουσία του αρµόδιου περιφερειάρχη, Πέτρου Τατούλη, του  υφυπουργού Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης της Γερµανίας, Γιοακίµ Φούχτελ, του κ. Felzen, υψηλόβαθµου στελέχους της Sparkasse, των Γερµανών επάρχων του Schwabisch Hall, Gerhard Bauer, και του Calw, Helmut Riegger.Ανάλογες επαφές, άγνωστο με ποιούς, έχει κάνει ο κ. Φούχτελ και στην Πάτρα για την εγκατάσταση Γερμανικών τραπεζών που στόχο θα έχουν να θέσουν υπό έλεγχο τη χρηματοδότηση , όταν θα αρχίσει, μεσαίων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Για την επεξεργασία και την υλοποίηση της συµφωνίας, αποφασίστηκε η δηµιουργία οµάδας εργασίας, που θα ασχοληθεί µε τις λεπτοµέρειες του σχεδίου. Η εν λόγω συµφωνία µάλιστα, σύµφωνα µε τον περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη, έγινε εν γνώσει τόσο του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, όσο και του υπουργού Οικονοµικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου. Αίνιγµα προς το παρόν αποτελεί η στάση της Τραπέζης της Ελλάδος.
Κοµβικό ρόλο στη συµφωνία έχει ο Γιοακίµ Φούχτελ, η παρουσία του οποίου βοήθησε τα µέγιστα, σύµφωνα µε πληροφορίες, στην ολοκλήρωσή της. Ο Γερµανός πολιτικός γνωρίζει ίσως καλύτερα από τον καθένα το ελληνικό modus operandi, µετά την πολυετή εµπειρία του στη χώρα µας. Παράλληλα, θετικά λειτούργησε και η καλή σχέση που διατηρεί ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου µε τον Γερµανό αξιωµατούχο. Από την πρώτη στιγµή η Περιφέρεια ανταποκρίθηκε πλήρως στη συνεργασία που πρότεινε ο Γερµανός, η οποία εξελίχθηκε τα τελευταία τρία χρόνια και στον τοµέα της διαχείρισης απορριµµάτων, αλλά, όπως φαίνεται, και στη δηµιουργία δικτύου των γερµανικών συνεταιριστικών τραπεζών Sparkasse στην Πελοπόννησο.
Η οµολογουµένως καλή σχέση που υπάρχει ανάµεσα στους κ. Τατούλη και Φούχτελ, ήδη από το 2012, αποδείχθηκε περίτρανα τον περασµένο Σεπτέµβριο την περίοδο  των πληµµυρών που έπληξαν την περιοχή, όταν ο Γερµανός αξιωµατούχος προσέφερε την υποστήριξη της δοµής της Ελληνογερµανικής Συνέλευσης στην Περιφέρεια Πελοποννήσου για την αντιµετώπισή τους.
Από την πλευρά του, ο κ. Τατούλης χαρακτήρισε τον Γ. Φούχτελ ως «σταθερό και αξιόπιστο φίλο» (!), δίνοντας τροφή για αρνητικά σχόλια στους επικριτές του, οι οποίοι τον θεωρούν «άνθρωπο του Φούχτελ και των Γερµανών». Η προώθηση άλλωστε της λειτουργίας του συγκεκριµένου τύπου τραπεζών στην Πελοπόννησο ισχυροποιεί σε µεγάλο βαθµό την Περιφέρεια µέσω του Βερολίνου. Ο λόγος είναι ότι, κατά το γερµανικό πρότυπο των Sparkassen, µετοχές που αγγίζουν το 50% ανήκουν στον Οργανισµό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην προκειµένη περίπτωση στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Η Περιφέρεια λοιπόν, αν το σχέδιο τελικά καρποφορήσει, θα αποτελεί τον βασικό συµπαίκτη στις εν Ελλάδι δραστηριότητες του δεύτερου µεγαλύτερου, σε όρους κεφαλαίων, τραπεζικού οµίλου στη Γερµανία, µετά την Deutsche Bank, ενισχύοντας περαιτέρω την επιχειρηµατολογία των επικριτών του περιφερειάρχη. Η πολιτική συµφωνία για την ανάπτυξη υποκαταστηµάτων της Sparkasse στην Πελοπόννησο, παράλληλα, είναι µία πτυχή της γενικότερης συνεργασίας για την οποία υπάρχει η θέληση να αναπτυχθεί µεταξύ της Περιφέρειας και του γερµανικού παράγοντα.

«Φλερτ» διαρκείας από τους Γερµανούς
Η επέκταση του γερµανικού κολοσσού Sparkasse στην Ελλάδα και συγκεκριµένα στην περιοχή της Πελοποννήσου δεν είναι κάτι καινούργιο. Η πολιτική συµφωνία που υπεγράφη είναι ουσιαστικά η ευτυχής κατάληξη ενός διαρκούς «φλερτ» των Γερµανών µε την Περιφέρεια και τον τοµέα των συνεταιριστικών τραπεζών, ο οποίος στην Ελλάδα έχει περάσει από αλλεπάλληλες κρίσεις. Η ιδέα για τη δραστηριοποίηση της Sparkasse στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 2012 κατά τη διάρκεια συνεδρίου του Ελληνογερµανικού Επιµελητηρίου στην Αθήνα, µε θέµα τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας, και σε πρώτη φάση είχε τις ευλογίες του υπουργού Οικονοµικών της Γερµανίας, Βόλφγκανγκ Σόιµπλε. Είχε συγκροτηθεί µάλιστα και οµάδα επεξεργασίας των τεχνικών θεµάτων λειτουργίας τέτοιων τραπεζών σε Κεντρική Μακεδονία και Πελοπόννησο, µε χρονικό ορίζοντα το φθινόπωρο του 2013. Στόχος ήταν τα εν Ελλάδι υποκαταστήµατα της γερµανικής ένωσης των δηµόσιων περιφερειακών ταµιευτηρίων, όπως είναι και το επίσηµο όνοµά τους, να συγκεντρώσουν τις τοπικές καταθέσεις, µε την προοπτική να παράσχουν δάνεια και να κινήσουν το χρήµα σε τοπικό επίπεδο.
Το σχέδιο, παρόλο που είχε την έγκριση από το υπουργείο Οικονοµικών και την Τράπεζα της Ελλάδος, όπως ισχυρίζονταν οι εµπλεκόµενοι σε αυτό, τελικά δεν υλοποιήθηκε εντός των αρχικών χρονοδιαγραµµάτων και στις αρχές του 2014 «πάγωσε» οριστικά. Σύµφωνα µε καλά γνωρίζοντες το τότε παρασκήνιο, οι δύο βασικοί λόγοι ήταν οι σοβαρές αντιδράσεις από το σύνολο του ελληνικού τραπεζικού συστήµατος, συστηµικές αλλά και συνεταιριστικές τράπεζες, αλλά και οι πολιτικές εξελίξεις που διαγράφονταν στον ορίζοντα για τη συγκεκριµένη χρονιά. Η βασική διαφορά µε το παρελθόν βέβαια είναι ότι πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο άνθρωπος-κλειδί στην Ελλάδα για το Βερολίνο, Γιοακίµ Φούχτελ, ο οποίος χαρακτηρίζεται για την αποτελεσµατικότητά του και την ανάληψη ειδικών αποστολών στη χώρα µας.
Πηγή:  iskra.gr

Είναι πολλά τα λεφτά Αλεξία ''μου''..

Iσως κάποιοι… πέφτουν από τα σύννεφα με τη σύλληψη του πρώην προέδρου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Ανδρέα Μαρτίνη και της συζύγου του για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του Ερρίκος Ντυνάν – όμως υπήρχαν σημάδια.

Ποιος θυμάται άραγε την αποκάλυψη, πριν από μερικά χρόνια, ότι η κόρη της Ντόρας Μπακογιάννη, Αλεξία, λάμβανε αμοιβή ύψους 320.000 ευρώ ετησίως από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό ως…

«σαμαρείτισσα» δημοσίων σχέσεων, μία αμοιβή που φυσικά δε συνάδει ιδιαίτερα με το πνεύμα της εθελοντικής προσφοράς για το οποίο διακρινόταν πάντα ο Ερυθρός Σταυρός.

Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα ότι, σύμφωνα με σχετικό πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, η εταιρείας της Αλεξίας Μπακογιάννη AIA RELATE έλαβε το 2009 το 20% του συνολικού ποσού που συγκεντρώθηκε από πολίτες σε εράνους υπέρ του Ερυθρού Σταυρού.

Μάλιστα, σύμφωνα με το ίδιο πόρισμα, για τη διαφημιστική προβολή του εράνου του Ερυθρού Σταυρού τη χρονιά εκείνη, που ξεπέρασε τα 235.000 ευρώ σε κόστος, δεν τηρήθηκε καμία διαγωνιστική διαδικασία, όπως θα έπρεπε.

Στην εταιρεία AIA RELATE συμμετείχε εξάλλου ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου και ο σημερινός περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης, γιος της Ντόρας Μπακογιάννη.

Ε, με κάτι τέτοιες περίεργες συναλλαγές, δεν είναι να πέφτει και κανείς από τα σύννεφα με τη σημερινή εξέλιξη.
πηγή: άνεμος αντίστασης

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Για τη Δικαιοσύνη και το δίκαιο.

Για τη Δικαιοσύνη και το δίκαιο

Η συμμετοχή των πολιτών στην απονομή της Δικαιοσύνης είναι η μόνη εγγύηση για να εφαρμοσθεί το δίκαιο.

Άρθρο 97 του Συντάγματος: "Τα κακουργήματα και τα πολιτικά εγκλήματα δικάζονται από μικτά ορκωτά δικαστήρια, που συγκροτούνται από τακτικούς δικαστές κι ενόρκους".

Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια, με συμμετοχή των ενόρκων, δηλαδή των πολιτών.
Αυτό υπαγορεύει ως κανόνα το Σύνταγμά μας, το κακοποιημένο και τσαλαπατημένο από τις μεταπολιτευτικές και τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Που νομοθέτησαν τα 7μελή Μεικτά Ορκωτά, με πλειοψηφία ενόρκων, αλλά στη συνέχεια εξαίρεσαν τα περισσότερα κακουργήματα από την αρμοδιότητά τους, εξαιρώντας έτσι τους πολίτες από την εκδίκασή τους. Αυτό που το Σύνταγμα προέβλεψε ως εξαίρεση, το έκαναν κανόνα. Χτίζοντας νομοθετικά το "δίκαιο της εξαίρεσης".

Κατά το Σύνταγμα, αρμόδιοι να δικάσουν την Ηριάννα αλλά και τον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ είναι οι πολίτες μαζί με τους δικαστές.
Σε μια τέτοια σύνθεση, δεν θα τολμούσαν οι δικαστές να καταδικάσουν έναν άνθρωπο γιατί έχει ζωή, φίλους, ερωτική σχέση.
Σε μια τέτοια σύνθεση, η Κυβέρνηση θα έπρεπε να εξηγήσει γιατί έστειλε 10 μασκοφόρους της αντιτρομοκρατικής, με οπλοπολυβόλα και το δάκτυλο στη σκανδάλη μέσα στη δικαστική αίθουσα, να συνοδεύουν αρχικά την κοπέλα και στη συνέχεια να παραμένουν με την πλάτη στο Δικαστήριο και κοιτώντας το ακροατήριο, σαν εχθρό.
Σε μια τέτοια σύνθεση η Πρόεδρος του Δικαστηρίου θα έπρεπε να εξηγήσει γιατί επέτρεψε αυτήν την πρωτοφανή ακρότητα, που παραβιάζει κάθε έννοια δικαίου, καταργεί το τεκμήριο αθωότητας, τορπιλίζει την νηφαλιότητα και νοθεύει επιλεκτικά τους όρους διεξαγωγής της δίκης. Η ίδια Πρόεδρος θα δίσταζε να απειλεί τους πολίτες ότι θα αναβάλει τη δίκη αν δεν βγουν από την αίθουσα στην οποία είχαν παραμείνει χωρίς πρόβλημα επί 5 ώρες και συνέχιζαν να παραμένουν ήρεμοι. Δεν θα έβγαζε πολιτικούς λόγους από έδρας.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα είχε εξηγηθεί πώς συνεκδικάσθηκαν 2 υποθέσεις χωρίς να το ζητήσει ή να το προτείνει φανερά κανείς. Και πολλά άλλα. Ή τουλάχιστον θα υπήρχε η ελπίδα τα πράγματα να γίνουν αλλιώς.
Όταν το 2013 αρνήθηκα να νομιμοποιήσω με την ψήφο μου αυτό το εκτρωματικό νομικό κατασκεύασμα, που κρατάει την Ηριάννα στη φυλακή, ήμουν η μόνη από το τότε κόμμα μου που διαφοροποίησε την ψήφο της. Κι ας με είχε απειλήσει ο Τσίπρας με διαγραφή, ζητώντας μου να απουσιάζω από την ψηφοφορία, όπως δέχθηκαν να κάνουν άλλοι. Εκείνοι που τότε με στοχοποίησαν, από "αριστερά", σήμερα παριστάνουν τους επαναστατημένους εναντίον του ίδιου νόμου.

Ο κόσμος καταλαβαίνει. Κυρίως καταλαβαίνει ότι η παραίτηση των πολιτών από την αξίωση δικαιοσύνης εξυπηρετεί το καθεστώς που χρησιμοποιεί την Δικαιοσύνη ως άλλοθι.
Αντί της παραίτησης, ας αξιώσουμε συμμετοχή.
Κι αντί άλλων λεονταρισμών, η Κυβέρνηση ας ενεργοποιήσει, αν τολμάει, τον θεσμό των Μεικτών Ορκωτών Δικαστηρίων σε όλες τις υποθέσεις.
Για να σταματήσει η κοροϊδία, η ασυλία των ημετέρων, η αυθαιρεσία των δικαστών και η ασυδοσία των κυβερνώντων και των δανειστών.
Για να αποκατασταθεί η Δικαιοσύνη και το δίκαιο, που είναι κάτι διαφορετικό από τα δικαστήρια, τους δικαστές και τους νόμους.

Σημείωση: η φωτογραφία απεικονίζει το αρχείο του Εφετείου Αθηνών. Που φυλάσσεται έτσι ακριβώς στο χώρο δίπλα από τα κρατητήρια όπου έφεραν την Ηριάννα.

Από την προσωπική σελίδα της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο facebook.

https://www.facebook.com/zoe.konstantopoulou.official

Όλα όσα δεν ξέρουμε για τον εκλογικό μας νόμο

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Το Σύνταγμα εξουσιοδοτεί την νομοθετική εξουσία να προβλέψει με νόμο (αρ 54 Σ) το εκλογικό σύστημα (αναλογικό ή πλειοψηφικό), τον καθορισμό των εκλογικών περιφερειών και τον τρόπο κατανομής των εδρών με ανώτατο όριο 300 έδρες και κατώτατο 200 έδρες (αρ 51 Σ). Ο νόμος αυτός ονομάζεται εκλογικός νόμος, και ισχύει για τις επόμενες εκλογές εφόσον ψηφιστεί από τα 2/3 της Βουλής ή από τις μεθεπόμενες εφόσον ψηφιστεί από το ½ της Βουλής. Ο ισχύον εκλογικός νόμος είναι ο νόμος Σκανδαλίδη 3231/2004 όπως τροποποιήθηκε από τους νόμους Παυλόπουλου 3434/2006 και 3636/2008 και κωδικοποιήθηκε μαζί με άλλες εκλογικές διατάξεις στο Προεδρικό Διάταγμα 12/2012.

Καθότι το 2008 δεν προέκυψε συναίνεση στην ψήφιση του, ο νέος εκλογικός νόμος δεν ίσχυσε στις εκλογές του 2009 αλλά θα ισχύσει για πρώτη φορά στις φετινές εκλογές (σσ. από τις βουλευτικές του 2012 και ύστερα). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι φετινές εκλογές δεν μπορούν να διεξαχθούν με άλλο εκλογικό σύστημα, μιας και όπως αναφέρθηκε η Βουλή έχει την δυνατότητα με αυξημένη πλειοψηφία 2/3 να ψηφίσει νέο εκλογικό νόμο με άμεση ισχύ που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα του εκλογικού συστήματος, το μόνο που απαιτείται είναι η πολιτική πρωτοβουλία και η συγκατάθεση των 2 μεγάλων κομμάτων.

1. Η ΛΕΥΚΗ ΨΗΦΟΣ

«Η λευκή ψήφος είναι έκφραση πολιτικής διαμαρτυρίας, για αυτό θεωρείται έγκυρη ψήφος» ή «η λευκή ψήφος πάει στο πρώτο κόμμα…..»

Η ιστορία της λευκής ψήφου είναι πολυκύμαντη, και αυτό διότι μέχρι πρόσφατα υπήρχε διχογνωμία στην Νομολογία των Δικαστηρίων για το αν η λευκή ψήφος προσμετρείται στις έγκυρες. Το θέμα που δημιουργείται με την προσμέτρηση των λευκών, μπορεί να συσχετίζεται με τον χαρακτήρα της λευκής ψήφου, δεν υπολείπεται όμως άμεσων συνεπειών στην διαμόρφωση του εκλογικού μέτρου. Το εκλογικό μέτρο για την κατανομή εδρών σε μια εκλογική περιφέρεια προκύπτει από το άθροισμα όλων των έγκυρων ψήφων, διά του αριθμού των εδρών της περιφέρειας αυτής. Αν στις έγκυρες ψήφους προσθέσουμε και τις λευκές τότε αυξάνει το εκλογικό μέτρο και αντίστοιχα ο ελάχιστος αριθμός ψήφων που θα πρέπει να διαθέτει κάθε κόμμα για πάρει μια έδρα στην περιφέρεια αυτή.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα δυσχεραίνονταν τα μεγαλύτερα κόμματα στο να παίρνουν περισσότερες έδρες σε μία περιφέρεια, και θα δυναμώνονταν εμμέσως τα μικρά κόμματα. Έχοντας υπόψη αυτήν την πρακτική συνέπεια που επιφέρει η προσμέτρηση των λευκών ψήφων στις έγκυρες το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (δικάζον ως Εκλογοδικείο) με την υπ’ αριθμ. 12/2005 απόφαση του έκρινε ότι η λευκή ψήφος δεν αποτελεί στατιστική καταγραφή διαμαρτυρίας, αλλά έκφραση του κυρίαρχου λαού και της βούλησης των εκλογέων για μη επιλογή των προτεινόμενων υποψηφίων, συνεπώς θα πρέπει να θεωρείται ως έγκυρη και να προσμετρείται ως ισόκυρη με τις υπόλοιπες έγκυρες ψήφους στην διαμόρφωση του εκλογικού μέτρου, αλλιώς θα παραβιάζεται η αρχή της ισότητας της ψήφου.

Ο παντοδύναμος όμως νομοθέτης, κάνοντας χρήση της δυνατότητας του για αυθεντική ερμηνεία των νόμων (άρθρο 77 Σ) με τον Νόμο Παυλόπουλου 3434/06 ανέτρεψε την νομολογία του ΑΕΔ και επανέφερε την παλαιότερη νομολογία του ΣτΕ, ορίζοντας πλέον ότι τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρούνται στα έγκυρα και τούτο διότι δεν αποτελούν προτίμηση προς έναν υποψήφιο ή συνδυασμό. Ο αποκλεισμός των λευκών από την καταμέτρηση, στηρίζεται στην αμφισβητούμενη θεωρία ότι κάθε ψήφος φέρει την λειτουργία της ψηφοφορίας στην οποία ασκείται, δηλαδή ψήφος σε δημοψήφισμα είναι ψήφος-απόφαση, ενώ ψήφος σε εκλογές είναι ψήφος-αντιπροσώπευση. Άρα εφόσον η ψήφος σε εκλογές ανάδειξης αντιπροσώπων δεν λειτουργεί προς την αντιπροσώπευση κάποιου υποψηφίου, τότε δεν μπορεί να συμμετέχει στην διαμόρφωση του αποτελέσματος της αντιπροσώπευσης διότι αν ήθελε ο εκλογέας να συμμετείχε στο αποτέλεσμα θα εκδήλωνε ρητά την βούληση του.

Συνέπεια αυτής της αλλαγής του εκλογικού νόμου, είναι ότι πλέον η λευκή ψήφος δεν συνυπολογίζεται στην διαμόρφωση του εκλογικού μέτρου και ως εκ τούτου δεν παράγει κανένα αποτέλεσμα στον επηρεασμό της δύναμης των κομμάτων, ούτε στα μεγαλύτερα ούτε στα μικρότερα. Η μόνη συνέπεια που θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε είναι ότι πέρα από το πολιτικό μήνυμα που εμπεριέχει η λευκή ψήφος, η μη προσμέτρηση της στα έγκυρα την ισοδυναμεί πρακτικά με αποχή. Άρα ενισχύει αναλογικά τα κοινοβουλευτικά κόμματα καθότι μειώνονται οι απαιτούμενες ψήφοι για να κατοχυρώσουν μία έδρα σε σχέση με την περίπτωση που αντί για λευκό ο εκλογέας ψήφιζε κάποιο κόμμα.

2. 51% ΛΕΥΚΑ ή ΑΠΟΧΗ

«…Στην περίπτωση που οι λευκές ψήφοι/αποχή ξεπεράσουν το 50% συν 1 του εκλογικού σώματος τότε οι εκλογές επαναλαμβάνονται….» ή «…τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με βάση την αρχή της Δεδηλωμένης, πρέπει να διαλύσει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς, να ορίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση και να δώσει εντολή σχηματισμού νέων πολιτικών σχηματισμών προκειμένου να εκφράσουν την λαϊκή βούληση»

Αν οι λευκές ψήφοι ξεπεράσουν το 50% δεν επιφέρουν καμία έννομη συνέπεια και ο λόγος είναι ότι βάσει του άρθρου 1 του Ν. 3434/06 δεν προσμετρούνται στο εκλογικό αποτέλεσμα με τις έγκυρες. Άλλωστε πουθενά στο Σύνταγμα ή σε Νόμο, δεν προβλέπεται επανάληψη των εκλογών λόγω αποχής ή λευκών ψήφων ακόμα και αν αυτά φτάσουν και το 90%. Απλά στις περιπτώσεις αυτές θα ετίθετο το ζήτημα της έλλειψης πολιτικής νομιμοποίησης του εκλογικού αποτελέσματος, όχι όμως και της νομιμότητας αυτού.

Βέβαια η ουσιαστική νομιμοποίηση μια έννομης τάξης, δεν προκύπτει μόνον από την τήρηση του Θεμελιώδους Νόμου (του Συντάγματος) αλλά και από την συναίνεση των κυβερνωμένων σε αυτήν, συναφώς μια δυσαρμονία του εκλογικού σώματος προς την κυβέρνηση δημιουργεί έλλειμμα Δημοκρατίας.

Όσον αφορά τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ) αυτές είναι περιορισμένες βάσει του Συντάγματος και σε αυτές δεν περιλαμβάνεται η δυνατότητα διάλυσης των κομμάτων, τα οποία θεωρούνται δικαϊκά αυθύπαρκτοι οργανωμένοι πολιτικοί σχηματισμοί με πολιτειακούς σκοπούς. Τα κόμματα προστατεύονται από το Σύνταγμα στο άρθρο 29 παρ. 1 εδ. 1, καθότι υπηρετούν την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, αποτελώντας την οργανωμένη έκφραση της λαϊκής βούλησης. Ως εκ τούτου η νομολογία και η θεωρία, τα θεωρεί υποκείμενα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων βάσει δεσμού δημοσίου δικαίου (άρθρο 29 Σ) αλλά αναγνωρίζει ότι η αυτονομία της δράσης τους ευρίσκεται στο πεδίο της ιδιωτικής βούλησης των μελών τους, και όχι του Κράτους, μιας και στην τελευταία περίπτωση κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με νόθευση της ελεύθερης λειτουργίας της Δημοκρατίας.

3. Η ΨΗΦΟΣ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

«Η ψήφος στα μικρά κόμματα μειώνει την δύναμη των μεγάλων κομμάτων» ή «ψήφος στα μικρά κόμματα βοηθά στην αλλαγή του συστήματος»

Ενώ για την κατανομή των εδρών σε μια περιφέρεια το εκλογικό μέτρο προκύπτει από τις έγκυρες ψήφους διά των αριθμό των εδρών της περιφέρειας, για την κατανομή των εδρών σε ολόκληρη την επικράτεια και την εξαγωγή του ποσοστού της δύναμης κάθε κόμματος, το εκλογικό μετρό προκύπτει βάσει του εκλογικού νόμου από τον αριθμό των έγκυρων ψήφων όσων κομμάτων συγκέντρωσαν άνω του 3% (το ελάχιστο όριο για την είσοδο στην Βουλή) διά του αριθμού 250. Συνολικά οι έδρες του Κοινοβουλίου είναι 300, ο εκλογικός νόμος Παυλόπουλου 3636/08 προβλέπει σύστημα απλής αναλογικής για τις 250 έδρες (238 + 12 επικρατείας) και πλειοψηφικό σύστημα για τις επόμενες 50 στο πρώτο κόμμα, ανεξαρτήτως της διαφοράς αυτού από το δεύτερο, με σκοπό πάντα την δημιουργία σταθερής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας (ο προηγούμενος νόμος Σκανδαλίδη προέβλεπε 40).

Για να δικαιούται ένα κόμμα έδρες θα πρέπει να έχει ξεπεράσει το όριο του 3%, στην περίπτωση που δεν έχει ξεπεράσει το όριο αυτό, οι ψήφοι του κόμματος αυτού δεν υπολογίζονται στο εκλογικό μέτρο μιας και δεν συμμετέχει με το σύστημα της απλής αναλογικής στις 250 έδρες. Αυτό έχει ως συνέπεια οι ψήφοι των μικρών κομμάτων που δεν μπαίνουν στην Βουλή να επηρεάζουν το εκλογικό μέτρο υπέρ της αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος, παρέχοντας του ευκολότερα το bonus των 50 βουλευτών.

Έτσι αν οι συνολικές ψήφοι των κομμάτων που δεν συγκεντρώσουν το όριο, είναι το 10% των εγκύρων ψήφων (4 κόμματα με 2,5%) τότε το εκλογικό μέτρο για την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος μειώνεται από 40,5% σε 38%, εάν πάλι οι ψήφοι αυτές ξεπεράσουν το 15%, το ποσοστό μειώνεται ακόμα περαιτέρω. Συνεπώς ακόμα και με <40% το πρώτο κόμμα μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση 151 βουλευτών και αυτό διότι βάσει εκλογικού νόμου ευνοείται από τις ψήφους των κομμάτων που δεν συγκέντρωσαν 3%.Επιπλέον ακόμα και αν το πρώτο κόμμα δεν πάρει ούτε 30%, τότε μπορεί μαζί με το bonus 50 εδρών που παίρνει σε κάθε περίπτωση, να συνεργαστεί με ένα άλλο κόμμα, ώστε με συνολικό ποσοστό 40% και των δύο κομμάτων, να υπάρχει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Ενώ στην περίπτωση της ψήφου σε μικρά κόμματα που δεν συγκεντρώνουν το 3% ενισχύεται το πρώτο κόμμα, στην περίπτωση της ψήφου σε μικρά κόμματα που όμως μπαίνουν στην Βουλή, τα πράγματα αλλάζουν. Όσα περισσότερα κόμματα εισέλθουν στην Βουλή τόσο δυσκολότερο καθίσταται για το πρώτο κόμμα να πάρει αυτοδυναμία και αυτό διότι οι ψήφοι των κομμάτων αυτών υπολογίζονται στο εκλογικό μέτρο, μειώνοντας έτσι τα ποσοστά των μεγάλων κομμάτων.

Συνεπώς καθίσταται δυσκολότερο για τα μεγάλα κόμματα να αποκτήσουν αυτοδυναμία, ούτως προκύπτει μια πολυκομματική Βουλή με 6 ή 8 κόμματα η οποία ωθεί στην δημιουργία συνεργασιών ώστε να μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, αναδιατάσσοντας το πολιτικό σκηνικό. Καθίσταται λοιπόν σαφές, ότι η ψήφος σε μικρό κόμμα διαφέρει ανάλογα με το αν αυτό καταφέρει να μπει ή όχι στην Βουλή, μιας και στην δεύτερη περίπτωση ουσιαστικά ευνοείται το πρώτο κόμμα το οποίο και παίρνει ευκολότερα αυτοδυναμία.

4. ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

«Αν παραιτηθούν οι βουλευτές Επικρατείας και οι αναπληρωματικοί τους, τότε προκηρύσσονται γενικές εκλογές» ή «αν παραιτηθούν όλοι οι βουλευτές ενός κόμματος και οι αναπληρωματικοί τους, τότε προκηρύσσονται γενικές εκλογές»

Σύμφωνα με τον εκλογικό Νόμο εάν μια βουλευτική έδρα κενωθεί και δεν υπάρχει αναπληρωματικός βουλευτής να την αποδεχθεί τότε διενεργούνται αναπληρωματικές (επαναληπτικές) εκλογές στην εκλογική περιφέρεια όπου κενώθηκε η έδρα, για την αναπλήρωση αυτής. Αναπληρωματική εκλογή είχαμε το 1992 στην Β’ Αθηνών για μία έδρα, μετά την έκπτωση του Δ. Τσοβόλα και την άρνηση όλων των αναπληρωματικών του, οπότε και επανελήφθησαν οι βουλευτικές εκλογές στην περιφέρεια αυτή για την άδεια έδρα.

Ο εκλογικός νόμος όμως δεν διαχωρίζει το τι προβλέπεται για τις έδρες των βουλευτών Επικρατείας. Έτσι στην περίπτωση που παραιτηθούν βουλευτές Επικρατείας αλλά και οι αναπληρωματικοί τους, εφαρμόζεται η πρόβλεψη του εκλογικού νόμου για αναπληρωματικές εκλογές στην εκλογική περιφέρεια, που εν προκειμένω είναι όλη η επικράτεια. Οι εκλογές αυτές θα περιλαμβάνουν μόνον την αναπλήρωση των συγκεκριμένων κενών εδρών και όχι όλων των εδρών επικρατείας, δηλαδή αν κενωθούν 2 έδρες επικρατείας ενός κόμματος θα γίνουν εκλογές επικρατείας με την συμμετοχή όλων των κομμάτων, μόνο για τις 2 έδρες αυτές.

Τα πράγματα όμως αλλάζουν στην περίπτωση παραίτησης όλων των Βουλευτών ενός κόμματος και των αναπληρωματικών τους, σε αυτήν την περίπτωση θα διενεργηθούν τόσες αναπληρωματικές εκλογές όσες είναι οι εκλογικές περιφέρειες στις οποίες είχε έστω και μία έδρα το κόμμα αυτό. Πρακτικά βέβαια κανένα κόμμα δεν έχει έστω και μια έδρα σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της Ελλάδας, και τούτο διότι υπάρχουν οι μονοεδρικές περιφέρειες όπου ένα άλλο κόμμα μπορεί να έχει την μία έδρα της περιφέρειας αυτής. Συνεπώς ακόμα και αν παραιτηθούν οι Βουλευτές ενός μεγάλου κόμματος δεν θα είχαμε ποτέ την διεξαγωγή αναπληρωματικών εκλογών σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της Ελλάδας όπως στις Εθνικές εκλογές.

Ενώ όμως οι αναπληρωματικές εκλογές είναι υποχρεωτικές βάσει του εκλογικού νόμου, το Σύνταγμα προβλέπει μια περίπτωση στην οποία δεν χρειάζεται να πληρωθούν οι κενές έδρες μειώνοντας αυτοδικαίως και τον αριθμό των Βουλευτών. Έτσι στο άρθρο 53 παρ 2 του Συντάγματος ορίζεται ότι βουλευτική έδρα που κενώθηκε μέσα στο τελευταίο έτος της περιόδου δεν συμπληρώνεται με αναπληρωματική εκλογή, εφόσον οι κενές έδρες δεν είναι περισσότερες από το ένα πέμπτο του όλου αριθμού των βουλευτών.

5. Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ

«Η ψήφος είναι υποχρεωτική, οι παραβάτες υφίστανται κυρώσεις εφόσον δεν υπάρχει λόγος ανωτέρας βίας ή μεγάλη χιλιομετρική απόσταση.»

Μέχρι το 2001 στο κείμενο του Συντάγματος στο άρθρο 51 παρ. 5 υπήρχε η εξής διάταξη: «Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Νόμος ορίζει κάθε φορά τις εξαιρέσεις και τις ποινικές κυρώσεις». Όμως με την Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001 αφαιρέθηκε η τελευταία φράση περί κυρώσεων και διατηρήθηκε μόνον η εξαγγελία περί υποχρεωτικότητας της ψήφου, καθιστώντας έτσι την διάταξη αυτή ατελή. Ατελής διάταξη (leximperfecta) κατά το Δίκαιο ονομάζουμε έναν κανόνα δικαίου που στερείται κανονιστικού περιεχομένου, δηλαδή υποχρεωτικότητας μέσω συστήματος κυρώσεων ή άλλων διατυπώσεων, και πρακτικά εννόμων συνεπειών. Έτσι με την απαλοιφή στο Σύνταγμα της δυνατότητας έκδοσης εκτελεστικού νόμου για την υποχρεωτικότητα της ψήφου, υπερισχύει η διάσταση της ψήφου ως δικαιώματος παρά ως πολιτειακής υποχρέωσης του εκλογέα για την εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας.

Αυτό έχει ως συνέπεια ότι πλέον κάθε νόμος ή διάταξη που προβλέπει κυρώσεις, να στερείται Συνταγματικού ερείσματος και συνεπώς να τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας των. Έτσι οι κυρώσεις που συνεχίζει να προβλέπει το αρ. 117 του ΠΔ 26/2012 στερούνται νομιμότητας καθότι το ισχύον Σύνταγμα δεν προβλέπει πλέον, τον δια νόμου, περιορισμό του δικαιώματος της ψήφου, είτε με την θετική του διάσταση (συμμετοχή) είτε με την αρνητική του διάσταση (αποχή). Συνεπώς η θέσπιση εξαιρέσεων για την εκλογή (ηλικία άνω των 70, ή απόσταση άνω των 200χλμ) αλλά και οι κυρώσεις που προβλέπει ο εκλογικός νόμος, λογίζονται ως παραινετικέςόπως και η συνταγματική διάταξη στην οποία στηρίζονται. Για τον λόγο αυτό από το 2001 μέχρι και σήμερα δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ στην πράξη, αλλά και ούτε θα μπορούσαν μιας και στερούνται πλέον κανονιστικότητας ή εκτελεστότητας,

ΟΙ ΚΡΥΦΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

- Συνασπισμοί Κομμάτων

Όπως αναφέραμε παραπάνω ο εκλογικός νόμος στα πλαίσια του συστήματος της ενισχυμένης αναλογικής δίνει bonus 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, αυτό όμως που δεν είναι γνωστό είναι ότι το bonus αυτό μπορεί να δοθεί και σε έναν συνασπισμό κομμάτων εφόσον ο μέσος όρος των κομμάτων που τον απαρτίζουν λάβει μεγαλύτερο ποσοστό από ένα αυτοτελές κόμμα. Ωστόσο όταν ο νομοθέτης αναφέρεται σε μέσο όρο, εννοεί στο άρθρο 99 του ΠΔ 26/2012 το συνολικό ποσοστό του συνασπισμού δια του πλήθους των κομμάτων αυτού, άρα εάν ένας συνασπισμός πάρει συνολικά 50% αλλά απαρτίζεται από 5 κόμματα ο μέσος όρος του είναι μόλις 10%!

- Πρώην Πρωθυπουργοί

Πέρα από την σκανδαλώδη εύνοια υπέρ αυτοτελών κομμάτων ο εκλογικός νόμος δείχνει και μια σκανδαλώδη εύνοια υπέρ των υποψηφίων πρώην πρωθυπουργών. Έτσι σύμφωνα με το άρθρο 72 παρ 8 του ΠΔ 26/2012 εάν σε κάποια εκλογική περιφέρεια κατεβαίνει υποψήφιος πρώην πρωθυπουργός τότε αυτός λογίζεται κατά αμάχητο τεκμήριο ότι λαμβάνει όλες τις ψήφους του συνδυασμού στην περιφέρεια αυτή. Με αυτό τον τρόπο οι πρώην πρωθυπουργοί αποκλείουν έτσι τους λοιπούς υποψηφίους από την πρώτη θέση εκλογιμότητας, όπως είδαμε και το 2004 με τον Κ. Σημίτη να παίρνει την έδρα του Πειραιά από τον Π. Φασούλα.

- Εκλογές με λίστα

Ο εκλογικός νόμος περιέχει και την πρόβλεψη ότι εφόσον επαναπροκηρυχτούν εκλογές μέσα σε 18μήνες από τις προηγούμενες, τότε αυτές θα γίνουν με δεσμευμένη λίστα υποψηφίων όπως έγιναν οι εκλογές του 1985. Το ΠΔ 152/1985 στο οποίο και ρητά παραπέμπει ο εκλογικός νόμος στο άρθρο 72 παρ 11 του ΠΔ 26/2012, προβλέπει ότι Βουλευτές εκλέγονται οι πρώτοι κατά σειρά υποψηφία, της λίστας του ψηφοδελτίου όπως θα την καθορίσει το κόμμα ανά εκλογική περιφέρεια, και όχι οι πρώτοι σε σταυρούς προτίμησης. Πρόκειται δηλαδή για μια αντίστοιχη πρόβλεψη της διαδικασίας εκλογής των βουλευτών επικρατείας οι οποίοι και εκλέγονται ανάλογα με το ποσοστό κάθε κόμματος, κατά σειρά από λίστα υποψηφίων που αυτό καταρτίζει.

- Υπηρεσιακή Κυβέρνηση

Ένα επίσης στοιχείο που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι η υποχρέωση σύστασης υπηρεσιακής κυβέρνησης ή έστω αντικατάστασης συγκεκριμένων υπουργών με υπηρεσιακούς για την διενέργεια των εκλογών. Έτσι κατά το παρελθόν είδαμε να αλλάζουν με την προκήρυξη των εκλογών ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης ή και Τύπου με αντίστοιχους εξωκοινοβουλευτικούς, με την αιτιολογία της διασκέδασης κάθε φόβου για τυχόν κυβερνητική παρέμβαση στο έργο των εκλογών. Αυτό όμως που δεν ξέραμε είναι ότι ούτε το Σύνταγμα, ούτε ο Εκλογικός Νόμος θεσπίζουν μια τέτοια υποχρέωση, έτσι η πρακτική αυτή των τελευταίων ετών ανάγεται σε Συνταγματικό Έθιμο. Συνταγματικό έθιμο είναι η συνεχής και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά, με την πεποίθηση τήρησης κανόνα δικαίου, για την αντιμετώπιση κενών του Συντάγματος συμπληρωματικά. Έτσι η αντικατάσταση των μελών της κυβέρνησης με υπηρεσιακούς για την διενέργεια εκλογών, αποτελεί την Λυδία Λίθο της ωριμότητας και ουδετερότητας του πολιτικού μας συστήματος και του Συνταγματικού μας πολιτισμού.

Επιτροπή Ελέγχου Δημοσίου Χρέους-Ερίκ Τουσέν: Η Γερμανία συσσωρεύει κέρδη σε βάρος της Ελλάδας - ΒΙΝΤΕΟ

Με την προβολή ενός βίντεο animation για το ελληνικό χρέος, ξεκίνησε η εκδήλωση της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, στον κινηματογράφο Δεξαμενή στο Κολωνάκι.

Το βίντεο που δημιούργησαν ο επιστημονικός συντονιστής της Επιτροπής Ερίκ Τουσέν και οι συνεργάτες του, περιγράφει με απλό και κατανοητό τρόπο τι συνέβη στην Ελλάδα από την δεκαετία του 1980 και πώς η χώρα έφτασε στα μνημόνια και τη χρεοκοπία - ενώ αναφέρει πως τις επιπτώσεις από τις πολιτικές λιτότητας που διαπνέουν τα μνημόνια, υφίστανται σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες και όχι μόνο οι Έλληνες.

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο ίδιος ο Ερίκ Τουσέν, ο οποίος εξεφρασε τη χαρά του για τη συμμετοχή του σε μια εκδήλωση όπου «οι Έλληνες ενωμένοι τάσσονται κατά της αδικίας που τους έχει επιβληθεί». Ο κ. Τουσέν υπογράμμισε πως η Γερμανία, η κυβέρνησή της και οι μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις, συσσωρεύουν κέρδη σε βάρος της Ελλάδας. Πρόσθεσε δε, πως στο γερμανικό κοινοβούλιο δόθηκαν επίσημα στοιχεία για τα κέρδη που αποκόμισε η Γερμανία από τον δανεισμό της Ελλάδας, το ύψος των οποίων αγγίζει μόνο το 2010 τα 400 εκατομμύρια, ενώ το Βερολίνο κέρδισε 1 δισ. ευρώ από τίτλους που αποκόμισε από την ΕΚΤ.

Ο κ. Τουσέν είπε πως από την κρίση της Ελλάδας δεν κέρδισε μόνο η Γερμανία αλλά και άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης καθώς η ανησυχία έστειλε πολλά κεφαλαία πως το ευρωπαϊκό κέντρο, και με αυτό τον τρόπο η Γερμανία εξοικονόμησε 70 δισ. ευρώ για να χρηματοδοτήσει το δικό της χρέος. Καταλήγοντας, εκτίμησε πως η κυβέρνηση του Τσίπρα θα έπρεπε να έχει σταματήσει την αποπληρωμή του χρέους ήδη από τον Φεβρουάριο του 2015.

Ο δημοσιογράφος και οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης, χαρακτήρισε «στημένη υπόθεση» την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, και ανέφερε πως την Πέμπτη, «δημοσιεύεται η έκθεση του Δ.Ν.Τ. που θα αποδείξει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο».

Ο κ, Βατικιώτης αναφέρθηκε και στην ψήφιση δυσάρεστων και αντιδημοφιλών μέτρων από την κυβέρνηση, με έμφαση στη μείωση του αφορολογήτου και την περικοπή συντάξεων, αλλά και στην ψήφιση νόμων με τους οποίος σταματά κάθε δίωξη κατά δυο στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ, και κατά του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου.

Καταλήγοντας, ο κ. Βατικιώτης υπογράμμισε πως η κυβέρνηση δεν εξασφάλισε κανένα μέτρο για το χρέος, οι οποίες αποφάσεις θα εφαρμοστούν στο τέλος του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018 - και αυτά τα μέτρα δεν θα αφορούν διαγραφή αλλά ελάφρυνση του δημοσίου χρέους.

Για «πρωθυπουργικό και συνταγματικό πραξικόπημα της κυβέρνησης» έκανε λόγο από την πλευρά του ο Νίκος Κωνσταντόπουλος αναφερθείς στο δημοψήφισμα. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, παρατήρησε πως «ο αμοραλισμός και ο κυνισμός καταστρέφουν τις αξίες της Αριστεράς» και υπογράμμισε την ανάγκη για «δημοκρατική διαφάνεια».

«Οι αποφάσεις της κυβέρνησης έχουν οδηγήσει σε άθλια αποτελέσματα» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Κωνσταντοπουλος, ενώ παράλληλα καυτηρίασε τον «πελατειακό κυβερνητισμό» ο οποίος σήμερα «υιοθετείται από πολλούς που στο παρελθόν τον κατακεραύνωναν». Τέλος, ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού, ζήτησε από την ελληνική Βουλή η οποία αποφάσισε να καταργήσει την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, να παρουσιάσει κοστολογημένα στοιχεία για το ποιοι και ποσό επιβάρυναν οικονομικά τη χώρα. «Αντί να δούμε διαγραφή του ελληνικού χρέους, θα δούμε διαγραφή των γερμανικών οφειλών» εκτίμησε χαρακτηριστικά.

πηγή: thepressroom.gr 

Δάσκαλε που δίδασκες... (φώτο)

Πρόστιμο ύψους 600 ευρώ επέβαλε στον ιδιοκτήτη του καφενείου της Βουλής κλιμάκιο της Διεύθυνσης Υγειονομικού Ελέγχου και Περιβαλλοντικής Υγιεινής της Περιφέρειας Αττικής επειδή, μετά από έλεγχο, διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση δεν τηρούσε βιβλίο αναφορών για τους καπνίζοντες, όπως ο σχετικός νόμος επιβάλλει.

Το κλιμάκιο έλεγξε το καφενείο στο ισόγειο και το καφενείο του δευτέρου ορόφου και δεν διαπίστωσε την ώρα εκείνη, καπνίζοντες στους εν λόγω χώρους.

Η έλευση του κλιμακίου έγινε κατόπιν ανωνύμου καταγγελίας για καπνίζοντες στο καφενείο και στον διάδρομο έξω από την αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών.

Ως προς την απουσία βιβλίου, πρόκειται για έντυπο που οι επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες να τηρούν, προκειμένου να καταγράφονται τυχόν παραβάσεις όταν αυτές διαπιστωθούν.

Με καφέδες και νερά ''υποδέχτηκαν'' Φίλη & Ξυδάκη σε συγκέντρωση αλληλεγγύης για την κρατούμενη Ηριάννα

Οι πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης και Νίκος Ξυδάκης, καταβρέχτηκαν με καφέδες και νερά από ομάδα που συμμετείχε στη διαμαρτυρία στην Πλατεία Συντάγματος.

Οι πρώην υπουργοί και βουλευτές της κυβέρνησης θέλησαν να κατέβουν στην Πλατεία Συντάγματος για να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κρατούμενη Ηριάννα Β.Λ.

Οι βουλευτές δέχθηκαν λεκτικές επιθέσεις και εκτοξεύθηκαν εναντίον τους νερά και καφέδες.

Η φωτογραφία του πρακτορείου Sooc δείχνει τους δύο βουλευτές να αποχωρούν ήρεμα από την Πλατεία Συντάγματος.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στην πλατεία Συντάγματος από αριστερές  οργανώσεις και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Οι συγκεντρωμένοι διαμαρτυρήθηκαν για την απόφαση του δικαστηρίου να καταδικάσει την Ηριάννα Β. Λ σε δεκατρία χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 187Α για την τρομοκρατία.

Η συγκέντρωση που έγινε σε ένδειξη αλληλεγγύης ξεκίνησε από την πλατεία Συντάγματος και αργότερα τα μπλοκ των διαδηλωτών μεταφέρθηκαν μπροστά από τη Βουλή.

Η 29χρονη Ηριάννα, υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, είχε συλληφθεί με την κατηγορία για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία πυρήνων της φωτιάς», καθώς διατηρούσε σχέσεις με νεαρό που είχε συλληφθεί ως εμπλεκόμενος με την οργάνωση.

Παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο αθώωσε το σύντροφό της, η ίδια με αφορμή τη σχέση της μαζί του και με μόνο ενοχοποιητικό στοιχείο ένα δείγμα DNA, που έχει αμφισβητηθεί ακόμα και από ιατροδικαστή της ΕΛ.ΑΣ, καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό.

Μέχρι σήμερα εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου, βουλευτές και ευρωβουλευτές, καλλιτέχνες μέχρι και άτομα του αθλητισμού έχουν δηλώσει έμπρακτα την συμπαράστασή τους στην 29χρονη.

Τη Δευτέρα αναμένεται να εκδικαστεί στο εφετείο η αίτηση αναστολής που έχει καταθέσει η Ηριάννα Β. Λ και θα αποφασιστεί εάν θα ανασταλεί η πρωτόδικη ποινή, μέχρι την εκδίκαση της υπόθεση στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο.

Από σκηνής ο Γιάννης Ζουγανέλης ξεφτιλίζει ΣΚΑΙ, Σαββόπουλο και «φιλανθρωπίες» - VIDEO

Τις μεγαλύτερες φωτιές που θα μπορούσε άναψε ο Γιάννης Ζουγανέλης στη χθεσινή παράσταση του φαληρικού τσίρκου «Όλοι Μαζί Μπορούμε» στο Καλλιμάρμαρο έχοντας προφανέστατα πάρει από πριν την απόφαση να συμμετάσχει σε αυτό, όχι για να το στηρίξει, αλλά αντιθέτως για να το τινάξει στον αέρα αναδεικνύοντας το όλο υποκριτικό του υπόβαθρο αλλά και το ουσιαστικά απάνθρωπο περιεχόμενο μιας ψευδεπίγραφης φιλανθρωπίας.

Του Παύλου Κιρκασίδη

Χωρίς φυσικά κανείς να το περιμένει, παίρνοντας το μικρόφωνο ο Γιάννης Ζουγανέλης αναφέρθηκε σαφώς σκωπτικά στην υποτιθέμενη κοινωνική δράση του ΣΚΑΙ, ενός καναλιού που ως γνωστόν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, καθημερινά βρίσκεται με τον πλέον χυδαίο και προκλητικό τρόπο απέναντι στον λαό επαγγελλόμενο 24ώρες το 24ωρο την αναγκαιότητα των Μνημονίων και της απόλυτης οικονομικής εξαθλίωσης των εργαζομένων, πάντα στο όνομα μιας Ευρώπης που υπηρετεί τα άνομα συμφέροντα των ανά τη χώρα Αλαφούζων.
 

Ο Γιάννης Ζουγανέλης ειρωνεύτηκε το γνωστό δόγμα του «όλοι μαζί τα φάγαμε» με το οποίο επιχειρήθηκε να ενοχοποιηθεί και να παραμείνει μουδιασμένη μια ολόκληρη κοινωνία ενώ κυριολεκτικά ξεφτίλισε την κίνηση «Όλοι μαζί μπορούμε» κάνοντας λόγο για «προσκόπους που κάνουν δεντροφυτεύσεις». Ταυτόχρονα δεν παρέλειψε να κάνει και μια ειρωνική αναφορά στο Survivor, θέλοντας να «υπενθυμίσει» στον κόσμο το ποιοτικό περιεχόμενο των προγραμμάτων του καναλιού, που περισσότερο από κάθε τι άλλο δείχνει το πόσο πραγματικά το συγκεκριμένο μέσο ενδιαφέρεται για την κοινωνία, φροντίζοντας να την ταΐσει και με «ψυχαγωγικά» σκουπίδια.

Όσον αφορά τις σακούλες με τα τρόφιμα και τη «φιλανθρωπία» γενικότερα, ο καλλιτέχνης άφησε σαφείς αιχμές για το πραγματικό της περιεχόμενο γκρεμίζοντας εκ θεμελίων όλο το νεοφιλελεύθερο αφήγημα πάνω στο οποίο βάσισε ο Αλαφούζος από κοινού με τον αυλικό της εκάστοτε εξουσίας, Διονύση Σαββόπουλο, (απλή συνωνυμία με τον παλιό κορυφαίο δημιουργό), τη συγκεκριμένη ελεεινή παράσταση που δεν δίστασε να καταφύγει ακόμη και σε ανενδοίαστη τυμβωρυχία, ρίχνοντας τραγούδια-σύμβολα, όπως το «Ακκορντεόν» στην νεοφιλελεύθερη (αν όχι και ακροδεξιά) αρένα.

«Κάντε κάτι αδέρφια - Μάς γαμούν αλύπητα»

Τα πνεύματα ωστόσο πίσω από τα παρασκήνια άναψαν ειδικά όταν ο Γιάννης Ζουγανέλης έκανε ειδική αναφορά στα μνημόνια και μάλιστα δεν δίστασε να διασκευάσει στιχουργικά ένα τραγούδι του ίδιου του Σαββόπουλου διανθίζοντάς το με λέξεις που σκέπτεται και αισθάνεται ο καθένας από μάς, κάτι που εξόργισε τον τελευταίο ο οποίος, κατά τη διάρκεια όλων αυτών, επιχείρησε να διακόψει τον «άτακτο» καλλιτέχνη πάνω από τρεις φορές και ενώ ταυτόχρονα πίσω από τα παρασκήνια, οι αλαφουζέικες χριστοπαναγίες περί του «τι λέει ετούτος ο μαλάκας», έπεφταν βροχή. Σε αυτές τις παρεμβάσεις ο Ζουγανέλης επιχείρησε να μείνει ψύχραιμος και να κρατήσει το χιούμορ του, ενώ η χαρακτηριστική φράση «1-0» που είπε στον Σαββόπουλο είναι σε όλους γνωστό από ποια χειρονομία συνοδεύεται.

Ο... ζωηρός Γιάννης ωστόσο έστω και οριακά κατάφερε να ολοκληρώσει το διασκευασμένο τραγούδι του Σαββόπουλου και ενώ, η έκκληση «Κάντε κάτι αδέρφια, μάς γαμούν αλύπητα» έκανε κυριολεκτικά έξαλλο τον κάποτε σημαντικό δημιουργό που μπούκαρε στη σκηνή κάνοντας νοήματα στην ορχήστρα να σταματήσει να παίζει και μη μπορώντας να κρύψει την οργή του ξέροντας πως λίγο αργότερα θα έπρεπε να λογοδοτήσει και στο αφεντικό του για το συγκεκριμένο «περιστατικό» που έκανε το πανελλήνιο να γελά.

Οι δυο καλλιτέχνες επιχείρησαν να παραμείνουν σε επίπεδο τηλεοπτικής ευγένειας ωστόσο λίγα δευτερόλεπτα αργότερα και ενώ ο Σαββόπουλος εξακολούθησε να βρίσκεται σε πανικό, δεν δίστασε να τον χαρακτηρίσει ως μη σοβαρό, αν και πλέον όλα είχαν με κάποιο τρόπο μπει στις σωστές τους διαστάσεις.

Απολαύστε το σχετικό απόσπασμα: 

πηγή: ripes.gr